نکات مالیاتی مربوط به هیئت بند ۳ ماده ۹۷ قانون مالیات های مستقیم
۱- در صورتی که ایرادات دفاتر ، منطبق با موضوع ماده ۲۰ آیین نامه نحوه تحریر و تنظیم و نگهداری دفاتر ، به هیئت بند ۳ ماده ۹۷ اعلام گردد، اعلام اداره امور مالیاتی باید تحت عنوان رد دفاتر باشد و هیئت مذکور نیز به علت عدم رعایت موازین قانونی ( ماده ۲۰ آیین نامه ) رای به مردودی دفاتر خواهد داد. برای مطالعه بیشتر گزینه ادامه مطلب را بزنید.
۲- در صورتی که ایرادات موضوع ماده ۲۰ آیین نامه در دفاتر مشاهده نگردیده اما مودی مقررات مربوط به دستورالعمل صادره از طرف وزارت امور اقتصادی و دارائی ، در خصوص رعایت مقررات ( کد اقتصادی ) و یا استفاده از فاکتور نمونه را رعایت ننموده و یا کد جعلی و یا کد دیگران استفاده نموده و یا ضمائم ( صورت گردش انواع مواد اولیه مصرفی در تولید ، صورت قیمت واحد انواع کالاهای تولید به تفکیک ، صورت گردش انواع کالاهای خریداری یا تولید شده به تفکیک ) همراه اظهارنامه ، ترازنامه و حساب سود و زیان تسلیم حوزه مالیاتی ننموده و یا ظرف یک ماه مقرر ، به هیئت سه نفری تسلیم نکرده باشد، در این حالت دفاتر ایراد قانونی نداشته و رد نمی شود و بلکه دفاتر مودی برای محاسبه درآمد مشمول مالیات قابل رسیدگی نیست و هیئت بند ۳ ماده ۹۷ نیز تحت همین عنوان می بایستی اظهار نظر نماید.
۳- در اجرای بند ۳ ماده ۹۷ ، زمان دو ماه به مهلت رسیدگی اضافه خواهد شد که ماموران تشخیص مالیات حداکثر تا موعد مقرر ( ۴ ماه پس از پایان سال مالی ) موارد رد یا غیر قابل رسیدگی بودن دفاتر را به هیئت سه نفری اعلام (ابلاغ) نمایند. در غیر این صورت پس از مهلت مقرر ، مالیات مشمول مرور زمان خواهد شد.
۴– در اجرای تبصره ۲ ماده ۹۷ قانون مالیات های مستقیم ، در موارد تشخیص علی الراس ، هرگاه طبق اسناد و مدارک ابرازی یا به دست آمده ، امکان تعیین درآمد واقعی مودی وجود داشته باشد ( به نفع یا به ضرر مودی ) اداره امور مالیاتی مکلف است درآمد مشمول مالیات را بر اساس رسیدگی به اسناد و مدارک مزبور یا دفاتر حسب مورد تعیین نماید.
به طور مثال در صورتی که سود ابرازی مودی در اظهارنامه ، بیشتر از میزان درآمد مشمول مالیات از طریق علی الراس ( در دفاتر ) باشد ، مطابق تبصره مذکور ، سود ویژه ابرازی ( واقعی ) به جای درآمد مشمول مالیات ملاک ماخذ محاسبه مالیات خواهد بود.
۵ – باید توجه شود که مسائل جزئی و پیش پا افتاده به هیئت سه نفری اعلام نگردد. اعلام موارد جزئی و بی اهمیت جز بدبینی مودیان و اتلاف وقت و صرف هزینه ، فایده دیگری ندارد.
۶ – برای تعیین درآمد مشمول مالیات از طریق علی الراس ، لازم است دو عامل ، قرینه مالیاتی و ضریب مالیاتی در یکدیگر ضرب شود :
درآمد مشمول مالیات از طریق علی الراس = قرینه مالیاتی * ضریب مالیاتی
۷ – تعیین قرینه مالیاتی برای محاسبه درآمد مشمول مالیات: اداره امور مالیاتی باید از طریق تحقیق و بررسی و به دست آوردن اطلاعات و مدارک کافی و در صورت لزوم از طریق اجرای ماده ۱۸۱ قانون مالیات ها ، در نهایت فروش و یا درآمد مودی را که متناسب با وضعیت و موقعیت شغلی و حجم عملیات مودی باشد تعیین نماید. مطابق ماده ۲۳۷ قانون مالیات های مستقیم ، برگ تشخیص مالیات باید بر اساس ماخذ صحیح و متکی به دلایل و اطلاعات کافی و به نحوی تنظیم گردد که کلیه فعالیت های مربوط و درآمدهای حاصل از آن به طور صریح در آن قید و برای مودی روشن باشد. بدیهی است در صورتی که درآمد مشمول مالیات تشخیص شده توسط واحد مالیاتی ، متکی به اسناد و مدارک و اطلاعات کافی و به طور منطقی و قانونی تعیین شده باشد ، مودی مالیاتی چاره ای جز تمکین نخواهد داشت. در غیر این صورت پرونده سال ها در مراجع مالیاتی لاینحل باقی مانده و موجب اتلاف وقت و صرف هزینه برای مودی و وزارت امور اقتصادی می گردد.
